به خار زار جهان ، گل به دامنم با عشق.

صفای روی تو ، تقدیم می کنم با عشق .

 درین سیاهی و سردی بسان آتشگاه ،

همیشه گرمم همواره روشنم با عشق .

 همین نه جان به ره دوست می فشانم شاد،

به جان دوست ، که غمخوار دشمنم ، با عشق .

 به دست بسته ام ای مهربان،نگاه مکن

که بیستون را از پا در افکنم ، با عشق .

دوای درد بشر یک کلام باشد و بس

که من برای تو فریاد می زنم : با عشق